gün ağmıştı. adaçaylarımızı söylemiş miydik?
üç kişi bir köşede oturmuş ağ yamıyordu.
kimimiz aznif oynuyor, cıgara üstüne cıgara
yakıyordu kimimiz. sanki dünya durmuştu
öyle dalmış gitmiştik. kendi kendimizdik.
bir sürü kırlangıç dışarda camlara vuruyordu.
birden bir ses, yüzüne karışmış bıyıkları,
-deniz çekildi, dedi. hepimize tutup
denizde gezdirdiği gözlerini. büyük
bir boşluk bırakıp sonra da arkasında
kalktı.
biz işte o zaman gördük onu
ve çekilen denizi.
o zaman çıktık kendimizden.
dışarda bir dilim ekmek gibiydi gök.
i.b
5 yorum:
uzun zaman sonra yeniden merhaba :) şiir de fotoğraf da çok güzel. cunda burnumda tütüyor, taş kahve'de akşam üstü sakin sakin adaçayı yudumlamak için neler vermezdim ki.... ahhhhh
bir yerden sonra şiir oradaki inancı yakalıyor y.m
ilhan berk, yaz. temmuz'da artacak olan bir çocukluk daha.
içtenlikle...
" iki çay söylemiştik orda, biri açık, keşke yalnız bunun için sevseydim seni." c.s.
.merhaba soluk,aslında hazır yaz mevsimi, belki de tatilde olur istediklerin, kimbilir...
sevgiyle.
.canım luna, sen bilmiyor muydun, bu yıl bütün aylar haziran olacakmış, cocukluğumuzun peşinde.
öperim.
.nil, ah nil... hani çayı açık içiyorum alabildiğine,bergamutlu üstelik. bir de karşılıklı oturmak mümkün olsaydı, neler neler anlatırdım.
kıymetle.
niye sevindim en yine...zaten öyle olmalıydı, ben demli sevdiğime göre açık olan senin olmalıydı, hep tamamlamalıydık böyle diye mi?..kucaklarım sımsıkı :)
Yorum Gönder