kaçıyordum senin soğuk yalazından
onca yürek çarpıntısı kırgınlık
gömülürken buzlu sularına belleğin
donan bir ateş gemisiydi kaskatı
... üretilmiş her şey bir fosildir şimdi
düşünüyorum da bazen
ne kaldı diye geriye senden
yıpranmış sinir uçları
genişlemiş damarlar
ve belki prensesin tahta bacağı
ölen bir kuğuydu bir imgeydi bellekte
içimde bir şehir daha bütün yıldızlarıyla söndü
l.m
6 yorum:
Farklıydı, teşekkürler.
O şehre yıldızları koyan sensin ,söndürmekte senin elinde
bunu unutma...
sevgiyle...
şehirler yanar..
şehirler söner..
günler geçer..
geçer
geçer...
geceler.
geçmez...
resimdeki hatun kişinin saç rengi muhteşem şiir de güzel efenim, herzaman ki gibi:)
gülten akın' ı ve lale müldür' ü hatırladıımda her şeyin içimde olup bittiği ve bundan belki kimselere kanmadığım o yaz, yazlar geliyor aklıma. bundan sonra da hiçbir şey daha farklı olmayacak.
hep geç kalıyorum cevaplamalara, zaman benden hızlı koşuyor. l.m ne dediyse doğrudur içimde hep, onca yürek çırpıntısı kırgınlık, belleğin buzlu sularına gömülüyor ama hiç yokolmuyor işte.
sevgiyle kalın, kucaklıyorum herkesi.
Yorum Gönder